Lente van Glas

Terug

Volgend

Een jonge alleenstaande moeder met een passie voor muziek verlangt terug naar het geluk van haar jeugd.

Christine Otten schrijft een subtiel, atmosferisch, fijnzinnig proza dat de realiteit niet verbloemt, maar de behoefte aan schofferen heeft die kenmerkend is voor de Nixérs, haar generatiegenoten.
De Morgen
Zolang je je iets herinnerde, was het voorbij, weg. In Christine Ottens Lente van glas wordt het onbenoembare en het vluchtige, de herinnering en de bewustwording bespeeld als ware het muziek.
Vrij nederland

Je kunt me boeken voor optredens en lezingen. Heb je een concreet verzoek of wil je meer informatie, stuur een mail.